Terapia hormonem wzrostu zwiększa wzrost ostateczny, jednak jest stosowana jedynie w określonych przypadkach i do czasu zarośnięcia nasad kości długich. Istotne jest zatem ocenienie wieku kostnego. Określa się go na podstawie zdjęcia RTG nadgarstka ręki niedominującej. O wprowadzeniu leczenia może zadecydować endokrynolog. Mam 17 Witam. Mam 13 lat i mam duże suki jak u dziewczyny, chociaż jestem chłopakiem. Objawy występują tak po wakacjach. Czy jestem gruby?- mam troszkę tłuszczyku ale bez przesady :) Czy ćwiczę?- tak, lubię bardzo ćwiczyć. Co ćwiczę?- podnoszenie ciężarków itp. bieganie. Biegam dużo, ponieważ gram w piłkę nożną i koszykówkę. Jak można poderwać chłopaka w wieku 9 lat? Proszę o pomoc mam 9 lat i podoba mi się chłopak w wieku 10 lat ale co z tego. Moje koleżanki już prawie mają chłopaka a mnie Nic nie poradzę Wiem że chodzę do szkoły Sportowej skoro umiem tylko śpiewać ale rodzice mi kazali która dziewczyna szuka chlopak w wieku 13 lat? 2010-09-04 22:45:57; Czy dziewczyna w wieku 10 lat moze zajsc w ciaze? 2011-10-23 19:24:56; Paramore czy chlopak w wieku 14 lat moze sluchac takiego metalu lub co to jest ? 2010-08-02 04:01:44; czy dziewczyna w wieku 13 lat moze uzywac tamponow ? 2010-06-28 12:40:13 Badanie zdrowia dziecka w wieku 14 lat umownie można podzielić na trzy grupy: I – Badanie ogólnego stanu zdrowia, czyli ważenie, mierzenie, orientacyjne badanie słuchu, badanie wzroku (ostrość, zez, widzenie barw), pomiar ciśnienia tętniczego krwi. II – Badanie lekarskie, ze zwróceniem uwagi na prawidłowość dojrzewania płciowego. Mam 13 lat. Chłopak 13 lat, jak się masturbować? Jak to robić by było efektywnie. Mam 13 lat. Zastanowiłabym się co to oznacza dla Ciebie efektywnie? Każdy człowiek jest inny i ma inne zachowania. Nie ma jednego sposobu, o którym moglibyśmy powiedzieć, że jest dobry lub efektywny. Jeśli Twój sposób sprawia Ci przyjemność i nie Młodzież w wieku 13-18 lat. Opis. Nastolatki często uważa się za najzdrowszą grupę wiekową, jednak nawyki nabyte w tym wieku z dużym prawdopodobieństwem wpłyną na stan zdrowia nastolatka w przyszłości. Na przykład utrata masy ciała przez otyłego nastolatka pomoże uniknąć rozwoju cukrzycy i chorób serca w wieku dorosłym. Zakupy prezentu dla 12-letniego chłopca nie są takie proste. Fakt, że chłopiec nie jest całkiem mały, a nawet jest w okresie dojrzewania, nie ułatwia sprawy. Należy pamiętać, że poszczególni chłopcy w tym wieku są na różnych etapach dojrzałości i rozwoju, a do tego dochodzą jeszcze ciągle zmieniające się trendy. Miejmy nadzieję, że Twój chłopak jest mądrzejszy.Wydaje Ci się, że to nic, ale seks w wieku 13 lat zrani Twoją psychikę na zawsze. Na razie uwierz na słowo, jak będziesz starsza, to przekonasz się, że warto było czekać, aby seks kojarzył Ci się z Miłością, a nie ze strachem, wstydem i niezdecydowaniem. Mgr inż. Marta Michalak-Tomasik Dietetyk , Warszawa. 75 poziom zaufania. Kasiu, Twoje BMI wynosi 23 i na siatce centylowej znajduje się powyżej 90 centyla, co oznacza już nadwagę. Obwód w pasie również jest za duży. Nie do końca rozumiem, czy jest to obwód bioder (czyli ten w najszerszym miejscu bioder), czy pasa, czy też oba są PxtNwlw. Męski kryzys wieku średniego wyłania się zza horyzontu jak niebezpieczna rafa wtedy, kiedy dorastające dzieci już tak nie absorbują, pozycja zawodowa jest stabilna i powinno wydawać się, że będzie już tylko lepiej. Czy kryzys wieku średniego to częste zjawisko? Jak długo trwa i jakie objawy przynosi kryzys wieku średniego u mężczyzny po 40.? Kryzys wieku średniego występuje tylko u niewielkiej liczby panów, jednak zazwyczaj trwa minimum 3 lata. Spis treściJak się objawia kryzys wieku średniego?Symptomy kryzysu wieku średniegoNa czym polega kryzys wieku średniego?Kryzys wieku średniego u mężczyzn - kiedy jest najbardziej prawdopodobny?Czy kryzys wieku średniego u mężczyzny to częsty problem?Jak poradzić sobie z kryzysem wieku średniego? Kryzys wieku średniego pojawia się, gdy uświadamiamy sobie, że nieograniczony, wydawałoby się dawniej, zakres czasu, z którym można zrobić wszystko, na co się ma ochotę, jednak zdążył się skrócić. Gdy połowa życia przemija, ta perspektywa się zmienia. Powoli zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wszystko już uda się osiągnąć. Zamiast pytania: "Co jeszcze mogę w życiu zrobić?", pojawia się: "Co jeszcze zdążę zrobić?". Jak się objawia kryzys wieku średniego? Kryzys wieku średniego u mężczyzny może zacząć się niewinnie - od zmiany subiektywnego odczuwania czasu – rok, który dla dziecka jest niewyobrażalnie długi, dorosłemu wydaje się o wiele krótszy. Pojawiają się inne priorytety. Zadaniem rozwojowym nastolatków jest stworzenie spójnego poczucia tożsamości i przynależenie do grupy rówieśniczej. U młodych dorosłych (do 25 lat) jest to stworzenie bliskich więzi z innymi ludźmi, założenie rodziny. Później na plan pierwszy wysuwają się potrzeby dbania o innych ludzi, nie tylko o siebie. A na półmetku człowiek staje przed dylematem: "Co mam dalej w życiu robić? Czym się zająć? Czy przyjemnościami i zabawą, troszczyć się tylko o siebie i żyć tak, aby mnie było najwygodniej? Czy przeznaczyć swój czas i wysiłki na zrobienie czegoś więcej?". Jeśli przeważa szala egoizmu, to prędzej czy później życie wchodzi w fazę stagnacji i pustki i pojawia się właśnie kryzys wieku średniego. Skupienie się na sobie sprawia, że mężczyzna przestaje dbać o bliskich ludzi, żyje tak, jakby mu już na nikim nie zależało prócz siebie samego. Wygoda, czasem lenistwo, niezdolność do poświęcenia się czy wysiłku stają na pierwszym planie. Ponieważ życie tylko dla przyjemności prowadzi prędzej czy później do uczucia pustki, mogą na tym tle rozwijać się nałogi i dolegliwości psychiczne. Czasem kryzys wieku średniego objawia się tym, że ten, znudzony ustabilizowanym życiem znajduje niezwykłe hobby (bungee, szybki motor) albo rusza szukać "prawdziwego życia". Bywa, że rewolucja życiowa polega na związaniu się z o wiele młodszą kobietą, po to, aby jeszcze raz zacząć wszystko od początku. Kryzys wieku średniego u małp Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu i z Uniwersytetu w Warwick dowiedli, że kryzys wieku średniego występuje również... u szympansów i orangutanów. Jako że określenie stopnia odczuwanego szczęścia u małp nie jest najłatwiejsze, obserwacji poddano aż 500 osobników, mieszkających w 5 krajach. Małpy były obserwowane przez ich opiekunów, naukowców i wolontariuszy. Okazało się, że w połowie swojego życia są one zdecydowanie mniej z niego zadowolone niż w młodości i na starość. Wyniki badania mogą więc wskazywać, że kryzys wieku średniego wynika z ewolucji, a nie jest spowodowany właściwymi ludziom problemami, jak rozwód, kredyt czy konieczność zmiany samochodu na nowy. Symptomy kryzysu wieku średniego Amerykański psycholog Homer R. Figler dokonał nawet podziału symptomów wskazujących na nadchodzący kryzys wieku średniego. Jest ich 10: 1. Ogólny stan niezadowolenia. 2. Utrata poczucia bezpieczeństwa (np. w związku z pracą, kondycją swojego małżeństwa). 3. Mniejsza satysfakcja z wykonywanej pracy. 4. Niepokój, że wkrótce czeka nas coś strasznego. 5. Ciągłe niezdecydowanie. 6. Uczucie konfliktu pomiędzy tym, kim obecnie jesteśmy, a kim planowaliśmy, że będziemy - przekonanie o niezrealizowaniu dawnych celów, marzeń i świadomość, że czasu na tę realizację jest mniej niż wcześniej. 7. Z powyższego punktu może nawet wyniknąć depresja. 8. Brak cierpliwości, nadwrażliwość, ciągła irytacja. 9. Trudności w koncentracji, skupieniu się na jednym zadaniu. 10. Obawa przed chorobą, śmiercią. Na czym polega kryzys wieku średniego? "Kryzys jest momentem, który w konsekwencji prowadzi nas do zmiany, rozwoju" - zobacz, co o kryzysie wieku średniego u mężczyzn mówi psychoterapeuta Marcin Poćwiardowski! Źródło: Kryzys wieku średniego u mężczyzn - kiedy jest najbardziej prawdopodobny? Czy jest jakaś grupa mężczyzn szczególnie narażona na wybranie takiego życia? Psycholodzy są tu zgodni: ciąży na nas przeszłość. Jeśli komuś nie udało się stworzyć w okresie dojrzewania spójnego poczucia tożsamości, ciągle nie wie, kim jest i nie akceptuje własnej osoby, a potem fiasko poniosły próby nawiązania naprawdę głębokich i satysfakcjonujących więzi z drugą osobą, to ryzyko koncentracji tylko na sobie znacznie rośnie. Czy kryzys wieku średniego u mężczyzny to częsty problem? Termin "kryzys wieku średniego" sformułował po raz pierwszy kanadyjski psycholog Elliott Jacques w latach 60. XX wieku. Czy często mężczyźni przechodzą kryzys wieku średniego? Możemy to zweryfikować i np. zapytać, czy przeżywają niepokoje wewnętrzne, brak satysfakcji w pracy lub małżeństwie, czy mają poczucie utraty sił lub przemiany poczucia wartości itp. Gdyby okazało się, że ok. czterdziestki takie zjawiska pojawiają się częściej niż kiedy indziej, mogłoby to wskazywać na istnienie powszechnie występującego kryzysu. Można też sprawdzić, czy w wieku średnim wzrasta liczba rozwodów, przypadków alkoholizmu, depresji. Otóż wszystkie badania pokazują, że u mężczyzn "na półmetku" nie dzieje się nic nadzwyczajnego. Wygląda więc na to, że przemiana charakterologiczna po 40. roku życia owszem, może się pojawić, ale zdecydowanie nie u wszystkich mężczyzn. W rzeczywistości kryzys wieku średniego dotyczy jedynie ok. 5 proc. mężczyzn, i to głównie tych z wyższym wykształceniem. Ci mężczyźni między 40. a 49. rokiem życia mają więcej problemów alkoholowych, zażywają więcej tabletek nasennych i leków uspokajających niż wcześniej i później. Częściej też mówią o apatii, a rzadziej o entuzjazmie życiowym. Takich jest jednak zdecydowana mniejszość. Jak długo trwa kryzys wieku średniego? Kryzys wieku średniego u mężczyzn trwa przeciętnie od 3 do nawet 10 lat i dotyczy panów między 45. a 64. rokiem życia. Jak poradzić sobie z kryzysem wieku średniego? 1. Pamiętaj, że nadal masz przed sobą cele - możesz zrealizować te, których spełnienie zaplanowałeś sobie w młodości - przecież jeszcze nic straconego - możesz też określić zupełnie nowe zamierzenia do spełnienia. Wiek średni to przecież dopiero połowa twojego życia. 2. Spróbuj zaakceptować swój wiek - bycie w średnim wieku wcale nie musi się wiązać wyłącznie z negatywnymi odczuciami. Przecież teraz jesteś człowiekiem o wiele bardziej doświadczonym niż kiedyś, nie podejmujesz już decyzji tak pochopnie, cieszysz się lepszą sytuacją finansową i szacunkiem niż gdy miałeś 20 lat. 3. Zamiast skupiać się na negatywach, myśl o tym, co udało ci się osiągnąć - zamiast myśleć o tym, że do 45. nie udało ci się zostać pilotem, a szanse na to z wiekiem maleją, pomyśl o pozytywach: o tym, czy masz udany związek, szczęśliwe i mądre dzieci, ustabilizowaną pozycję w pracy. Odpowiedz sobie na pytanie, czy warto w tym wypracowanym przez lata stanie wprowadzać nagłe i pochopne zmiany. Źródło: Artykuł opracowany na podstawie tekstu Marcina Florkowskiego, dr. psychologii z Uniwersytetu Zielonogórskiego, który ukazał się w miesięczniku "Zdrowie" miesięcznik "Zdrowie" Sen jest niezbędny do zachowania zdrowia. Dobra jakość snu sprawia, że nasz organizm się regeneruje, układ odpornościowy pracuje lepiej, mamy lepszą koncentrację, rzadziej chorujemy, lepiej i zdrowiej wyglądamy. Ile godzin snu potrzebuje człowiek? Sen jest niezbędny dla zdrowia – dobre samopoczucie może pomóc ludziom schudnąć i zapobiec rozwojowi wielu chorób. Ważne jest, aby iść spać o właściwej porze, by organizm wpadł w regularny rytm okołodobowy. Jeśli zmiana stylu życia i diety, nie pomaga, a zaburzenia snu nadal występują, należy iść do lekarza. Tabela wieku, ile powinien spać człowiek Okazuje się, że bardzo wiele osób cierpi na niedobór snu. Przyczyn może być wiele, tryb życia, bezsenność, problemy osobiste, stres, nadmiar pracy. Chroniczny brak snu może prowadzić do chorób serca, nadciśnienia, otyłości, chorób nerek, niepłodności, depresji. Amerykańska organizacja National Sleep Foundation (NSF) przygotowała rekomendacje dotyczące ilości snu, w zależności od wieku. Poniżej te powinien spać człowiek według wieku: noworodki (0–3 miesiące): 14–17 godzin niemowlęta (4–11 miesięcy): 12–15 godzin małe dzieci (1–2 lata): 11–14 godzin przedszkolaki (3–5 lat): 10–13 godzin dzieci w wieku szkolnym (6–13 lat): 9–11 godzin nastolatki (14–17 lat): 8–10 godzin młodsi dorośli (18–25 lat): 7–9 godzin dorośli (26–64 lata): 7–9 godzin starsi dorośli (65 lat i powyżej): 7–8 godzin Te wyliczenia potwierdzają badania naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego. Z ich obserwacji również wynika, że dorosły człowiek potrzebuje 6-8 godzin snu dziennie, aby jego organizm się w pełni zregenerował. Kiedy należy wstawać i o której należy się położyć, by się wyspać?Zdaniem NSF, zdrowa osoba zasypia średnio 10-20 minut po położeniu się do łóżka. Organizacja przygotowała tabelę, która pomoże tak zorganizować dzień, aby rzeczywiście przespać 8 godzin. Poniżej podane są przykładowe godziny pobudki i pójścia spać, przy założeniu, że śpimy średnio 8 godzin w ciągu doby. Pobudka Czas do łóżka 4:00 19:45 4:30 20:15 5:00 20:45 5:30 21:15 6:00 21:45 6:30 22:15 7:00 22:45 7:30 8:00 23:45 8:30 Zbyt długi sen, podobnie jak zbyt krótki, też nie jest zdrowy. W jednym z badań wykazano, że brak snu zwiększał ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2, ale sen powyżej 8 godzin na dobę jeszcze bardziej zwiększał to ryzyko. Dlaczego sen jest tak ważny? Brak snu może zaburzać wiele procesów w naszym organizmie. Na przykład podczas snu komórki mózgowe regenerują się i oczyszczają z toksyn, dzięki temu rano mamy tzw. świeży umysł. Brak snu negatywnie wpływa na nasz mózg i zdolności poznawcze, trudniej się skoncentrować, przyswajać nowe informacje. Fale mózgowe u ludzi przemęczonych poruszają się wolniej, a co za tym idzie wolniej oni reagują niż osoby wypoczęte. Niedawno naukowcy udowodnili także, że zasypianie przy sztucznym świetle znacząco wpływa na płodność, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Brak snu może mieć też wpływ na... wagę. Jedno z badań wykazało związek pomiędzy brakiem snu a przyrostem masy ciała, zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci. Inne badanie, w którym wzięły udział pielęgniarki wykazało, że te, które spały po 5 godzin o wiele częściej miały nadwagę lub były otyłe niż ich koleżanki, które spały 7 godzin. Być może zmęczone osoby mają potrzebę jedzenie większych porcji posiłków i stąd problemy z kontrolowaniem masy ciała. Jak się wyspać? Sposoby na dobry sen Badania pokazują, że coraz więcej osób ma problemy ze snem. Przyczyn tego zjawiska może być wiele, ale badacze wskazują, że bardzo dużą rolę odgrywa tu dieta. Jeśli więc chcesz przespać spokojnie całą noc, unikaj tłustych i pikantnych potraw, czekolady, kawy oraz herbaty. Kilka godzin przed snem możesz natomiast sięgnąć po miód, kiwi, orzechy oraz herbatki ziołowe. Te o uspokajającym działaniu to: melisa, rumianek, werbena, czarny bez, passiflora, kozłek lekarski. Oto kilka sposobów na poprawę jakości i ilości snu: Bądź konsekwentny. Chodzenie do łóżka i budzenie się o tej samej porze każdego dnia pomaga ciału przyzwyczaić się do tego rytmu, ułatwia zasypianie i sprawia, że budzimy się wypoczęci. Ćwicz codziennie. Adrenalina, wytwarzana pod wpływem stresu, powoduje, że ciało jest ciągle napięte, przygotowane do działania, a umysł pozostaje stale aktywny. Ćwiczenia wykonywane w ciągu dnia pomogą zmniejszyć poziom adrenaliny. Wykonuj ćwiczenia relaksujące, które zwiększają ilość fal mózgowych alfa. Ćwiczenia takie powinny być wykonywane tuż przed snem w miejscu, które nie kojarzy się ze spaniem, np. na podłodze lub na świeżym powietrzu. Pomagają one rozluźnić ciało i uspokoić pobudzony umysł. Unikaj kofeiny i nikotyny. Te produkty mają działanie pobudzające i mogą powodować problemy z zaśnięciem oraz zakłócać sen. Jeśli koniecznie musisz coś wypić, sięgnij po szklankę ciepłego mleka (może być krowie, kozie lub roślinne) z dodatkiem szczypty gałki muszkatołowej lub kardamonu. Śpij w cichym, ciemnym pomieszczeniu. Korzystaj z zatyczek do uszu oraz opaski na oczy. Do spania używaj piżamy uszytej z naturalnych, najlepiej bawełnianych materiałów. Podobnie postępuj z pościelą. Wyłącz telewizory, smartfony i tablety co najmniej 2 godziny przed snem: niebieskie światło, które mogą emitować te urządzenia, może tłumić melatoninę, hormon niezbędny do zaśnięcia. Poza tym ciągle stymulowany umysł jest trudno wyciszyć. Wypróbuj relaksujące metody, np. zamiast patrzeć na ekran telewizora czy smartfona, spróbuj wziąć ciepłą kąpiel, poczytać książkę lub medytować. Ciepła kąpiel, ale nie gorąca!, pomaga rozluźnić mięśnie i odświeżyć ciało. Wyciszyć zmysły może również łagodna muzyka relaksująca. Najwięcej napięcia w ciągu dnia kumuluje się w rejonie szyi, barków i górnego odcinka kręgosłupa – rozluźniający masaż w tych miejscach przed snem może bardzo pomóc. Do masażu stóp i skóry głowy można użyć oleju sezamowego, natomiast pozostałe części ciała można smarować olejkami eterycznymi. Problemy ze snem. Kiedy należy iść do lekarza?Zmiana diety, stylu życia, a także techniki relaksacyjne bardzo często pomagają poprawić jakość i czas snu. Jeśli mimo wprowadzonych zmian, nic się nie zmieniło, należy iść do lekarza. Być może przyczyną zaburzeń snu jest jakaś choroba lub przyjmowane przez nas leki. Lekarz zleci niezbędne badania, może również przepisać odpowiednie leki, które pomogą choremu zasnąć. Źródło: NSF/ Healthline Kiedy miałam 8 lat, a kuzyn 9, bawiliśmy się w skakanie na łóżko i usiadłam na jego kolana, a on skakał i czułam jego penisa. Było to przyjemne i od tamtego czasu uwielbiam się masturbować, zawsze robię to w nocy albo jak oglądam w internecie zdjęcia pochwy. Chcę się tego oduczyć, ale nie wiem jak, a ginekolog się boję, bo podobno bada przez odbyt. Mam 13 lat. Masturbacja w wieku dojrzewania jest zachowaniem rozwojowym, tzn. że w twoim wieku może się zdarzać i nie jest niczym złym, jeśli: nie jest ona bardzo częstym zachowaniem i rezygnujesz z innych aktywności, jeśli nie obniża ona twojego dobrostanu psychicznego (nie wywołuje złego samopoczucia), nie utrudnia relacji z ludźmi; nie sprawia, że nie możesz się koncentrować na bieżących sprawach czy wreszcie nie jest przymusem rozładowania przeżywanych emocji, trudnych sytuacji czy konfliktów - nie powinnaś się przejmować. Niepokojące może być również to, gdy te czynności, które wykonujesz, będą niebezpieczne dla zdrowia (skaleczenia, przedmioty które mogą pozostać w pochwie). Możesz poprosić mamę, by poszła z tobą do psychologa, by porozmawiać o tym, co cię niepokoi. Ważne jest również to, żebyś nie oglądała w internecie, telewizji itd. treści, które nie są przeznaczone dla osób poniżej 18. roku życia, treści te mogą być przyczyną nadmiernego napięcia psychicznego, z którym w taki sposób sobie radzisz – ze względu na to, że nie są one przeznaczone dla 13-latki, ze względu na brak dojrzałości, doświadczeń życiowych, gotowości, odpowiedniego dystansu do nich. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta