T25.6 - Oparzenie chemiczne okolicy stawu skokowego i stopy, II stopnia. Kody jednostek chorobowych według Międzynarodowej Klasyfikacja Chorób ICD-10. W przypadku stawu krzyżowo-biodrowego dochodzi do niewielkich uszkodzeń włókien i nie są znane przypadki zwichnięć czy złamań w tym stawie. Powstały stan zapalny w wyniku mikrouszkodzeń włókien może być bolesny i goi się zwykle w ciągu 1-6 tygodni. Zwyrodnienia w tym stawie są dość powszechne zarówno w przypadku koni jako Orteza bandaż stawu skokowego firmy Bauerfeind. 110 zł. Używane. Inowrocław - 17 listopada 2023. NOWE! Stabilizator kostki orteza stawu skokowego opaska. 16,60 zł. Nowe. Białystok, Młodych - Odświeżono dnia 12 listopada 2023. Wzmacnianie stawu skokowego powinno przebiegać stopniowo. W pierwszej kolejności należy wykonywać ćwiczenia w zakresie bezbólowym. Z biegiem czasu należy stopniowo zwiększać stopień trudności i intensywność wykonywanych ćwiczeń, poświęcając dużą uwagę mięśniom otaczającym uszkodzony staw skokowy, jak również wszystkim Orteza stawu skokowego but ortopedyczny OSSUR 36-9. Marka. Ossur. 149, 00 zł. 163,00 zł z dostawą. Produkt: But ortopedyczny Ossur REBOUND XL odcienie szarości. dostawa pojutrze. elementów aparatu ruchu konia Atlas interaktywny Mięśnie konia Grafika interaktywna E-materiały do kształcenia zawodowego Anatomia konia ROL.01. Jeździectwo i trening koni – jeździec 516408 ROL.01. Jeździectwo i trening koni – technik hodowca koni 314203 Konsultant merytoryczny: Grzegorz Gawlik; dr n. wet. Paulina Zielińska Orteza stawu skokowego lewej tylnej nogi psa. Stan. Nowy. 72, 79 zł. kup 10 zł taniej. 111,79 zł z dostawą. dostawa za 10 – 15 dni. dodaj do koszyka. Firma. Zobacz cennik oraz listę usług chirurgiczno – ortopedycznych dla stawu skokowego w Sports Medic Wrocławna które możesz zdecydować się w klinice Sports Medic Wrocław. Artroskopia od 7.000 zł. Rekonstrukcja kompleksu bocznego od 6.500 zł. Plastyka niestabilności sp. Broestroma 5.800 zł. Wśród stabilizatorów stawu skokowego dostępne są zarówno elastyczne, jak i twardsze ortezy. Akcesoria stosuje się podczas rehabilitacji w przypadku skręcenia, zwichnięcia lub złamania kostki. Opaski sprzyjają też regeneracji stawu skokowego przy lekkich urazach. Opaski stabilizujące – pomagają przy wielu urazach i schorzeniach Bezpośrednio w Legnicy nie dysponujemy placówką wykonującą uSG stawu skokowego, natomiast możemy zaproponować wykonanie zabiegu w jednej z 1 innych klinik z okolicy Legnicy. USG stawu skokowego można przeprowadzić m.in. w Szpital Specjalistyczny CDT MEDICUS w Lubinie (19 km od Legnicy) w cenie 180 zł. Vo5jzK6. Witam , wczoraj robiłam badanie przed kupnem konia , zwierze ma 4, 5 rku , prby zgięciowe przednich ng dodatnie, na rtg wyszło że jest zwyrodnienie saww skokowych w obu tylnych nogach. Czy to mozliwe u tak młodego konia ? Lekarz stwierdził że w skali od 1-4 koniś ma zwyrodnienie a poziomie pomiędzy 2 a 3 . Czy mozna coś z tym zrobić , ko jest wspaniały . Pilnie potrzebuję pomocy Jest to możliwe nawet u młodszego konia. Przykro mi, ale odnośnie rokowania i leczenia stawów u konia nie można wypowiedzieć się bez jego zbadania i oceny zdjęć RTG. Powyższy opis, to zdecydowanie za mało danych. Regularne czyszczenia i pielęgnacja końskiej sierści i kopyt przynosi wiele korzyści nie tylko wierzchowcom, ale również samym jeźdźcom. Oprócz utrzymania sierści w czystości ten codzienny rytuał pozwala nawiązać lepszy kontakt z koniem oraz przyzwyczaić go do obecności człowieka. Istnieje wprost nieskończona ilość akcesoriów do czyszczenia i kąpania koni, dlatego w tym artykule pomożemy Ci wybrać te najbardziej przydatne, które sprawdzą się w każdych warunkach. Przybliżymy Ci również najważniejsze zasady, których warto się trzymać, aby czyszczenia przebiegało w sprawny i przede wszystkim sposób bezpieczny dla Was obojga. Po co i kiedy czyścimy konia? Pielęgnacja naszego konia nie ma na celu, tylko i wyłącznie podkreślenia jego piękna, chociaż względy estetyczne nie są tu oczywiście bez znaczenia. Czyszcząc wierzchowca mamy okazję przyjrzeć się dokładnie jego skórze i całemu ciału pod kątem ewentualnych otarć, ran, opuchlizn, odparzeń czy innych rzeczy, które mogą wymagać interwencji naszej lub weterynarza. W tej kwestii szczególną uwagę należy zwrócić na te miejsca, do których przylega sprzęt jeździecki, którego używamy tzn. kłąb, skóra pod popręgiem, pysk i kąciki warg oraz pęciny, jeśli używamy ochraniaczy. Ważne jest, aby wyczyścić konia: przed jazdą po jeździe po sprowadzeniu z padoku regularnie, nawet jeśli nie zamierzamy na naszym koniu jeździć. Podstawowe czyszczenie konia w 7 krokach Jako że czyszczenia konia to coś, co będziemy robić bardzo często, to warto wypracować sobie własną rutynę. Dzięki temu nie tylko będzie nam to szło szybciej i efektywniej, ale również naszemu koniowi łatwiej będzie się przyzwyczaić do zabiegów pielęgnacyjnych, jeśli będą one powtarzalne. Codzienne czyszczenie możemy wykonać w tych sześciu krokach i nie powinno nam ono zająć więcej niż 10-15 minut. Przywiąż konia w bezpieczny sposób. Możliwe, że Twój koń jest przyzwyczajony do czyszczenia i będzie stał spokojnie. Wiele koni jednak może się próbować obracać, chodzić po boksie czy w niektórych przypadkach próbować chwytać zębami. Dlatego lepiej jest konia uwiązać. Najlepiej, jeśli możesz zapiąć konia w bezpieczny sposób na dwa uwiązy w specjalnie wyznaczonym miejscu. Jeśli nie, może to być specjalne, metalowe kółko w boksie lub inny element. Aby odpowiednio ograniczyć zakres ruchu konia, uwiąz powinien być przywiązany powyżej linii kłębu. Pamiętaj, aby używać bezpiecznego węzła, który będzie można rozwiązać jednym pociągnięciem. Nigdy nie przywiązuj konia do rzeczy ruchomych czy mało stabilnych (drzwi boksu, lekkie i nieprzymocowane do ziemi stojaki itp.). Jeśli koń spłoszy się i będzie próbował uciec, może to doprowadzić do bardzo niebezpiecznej sytuacji. Wyczyść konia za pomocą zgrzebła. Najlepiej zacząć czyszczenie konia od użycia zgrzebła. Jest to owalna szczotka wykonana zazwyczaj z gumy (te modele sprawdzają się najlepiej) lub rzadziej z plastiku czy metalu. Na wewnętrznej części znajduje się kilka rzędów drobnych ząbków. Zgrzebłem usuniemy zaschnięty pot, błoto i zmierzwioną sierść. Czyszczenie zacznij od szyi i wykonując koliste ruchy, przesuwaj się w stronę ogona. Pamiętaj, aby zgrzebła nie używać przy głowie konia, na nogach poniżej stawu skokowego/nadgarstkowego oraz do grzywy i ogona. Będzie to dla konia bardzo nieprzyjemne i może on reagować w sposób nerwowy czy nawet agresywny. Zachowaj ostrożność, czyszcząc miejsca, gdzie kości znajdują się tuż pod skórą, np. guzy biodrowe. Te miejsca są bardzo wrażliwe i nie należy przyciskać tam zgrzebła zbyt mocno. Użyj twardej szczotki. Prawdopodobnie po wstępnym czyszczeniu zgrzebłem na sierści dalej są widoczne luźne włosy czy grudki brudu. Teraz o wiele łatwiej będzie je wyczesać szczotką o twardym włosiu. Skorzystaj z miękkiej szczotki. Kolejnym krokiem jest użycie szczotki o miękkim włosiu. Dzięki niej wygładzić sierść konia i nadasz jej blasku. Tego typu szczotka nada się również do lekkiego rozczesania grzywy i ogona, jeśli nie są zbyt poplątane. Pomoże też usunąć z końskich włosów słomę lub trociny. Jeśli szczotka ma naprawdę miękkie włosie, jak na przykład ta, to możesz jej również użyć do czyszczenia głowy konia, z wyjątkiem pyska, oczu i okolic nozdrzy. Warto mieć do tego osobną, mniejszą szczotkę, którą łatwiej będzie nam manewrować na niewielkiej przestrzeni końskiego łba. Wyczyść pysk konia. Pysk konia, okolice chrap i oczu są wyjątkowo delikatne. Do czyszczenia tych okolic najlepiej sprawdzi się miękka ściereczka lub gąbka. Rozczesz grzywę i ogon. Dokładne rozczesywanie grzywy i ogona nie musi być wykonywane przy codziennej pielęgnacji. Końskie włosy są dosyć łamliwe i zbyt częste ich rozczesywanie może doprowadzić do przerzedzenia się ogona lub tego, że włosy będą odrastały nierównomiernie. Jeśli jednak ogon jest poplątany, to do jego pielęgnacji zawsze używaj specjalnego grzebienia/szczotki jak te, których ząbki rozplączą włosy bez wyrywania ich. Jeśli ogon jest brudny od błota, to najpierw umyj go pod wodą, a dopiero później rozczesuj. Bardzo dobrą opcją jest również spryskanie ogona specjalnym sprejem ułatwiającym rozczesywanie. Dzięki niemu włosy staną się śliskie i łatwiej poddadzą się szczotce. Ogon najpierw rozczesz lekko palcami, aby pozbyć się największych supełków. Następnie czesz go niewielkim partiami (nigdy cały naraz). Wyczyść kopyta za pomocą kopystki. Czyszczenie kopyt jest bardzo ważnym elementem naszej rutyny. Czasami w kopycie konia może się zaklinować kamień czy inny odłamek o ostrych krawędziach. Nieusunięty może doprowadzić do uszkodzenia kopyta i kulawizny. Jeśli nasz koń jest podkuty, to czyszczenie kopyt jest również dobrą okazją, aby sprawdzić, czy podkowa trzyma się dobrze na kopycie i czy gwoździe, którymi jest przybita, nie są obluzowane ani nie odstają. Kopyto czyść, zaczynając od tylnej części i przesuwaj kopystkę w stronę jego przodu. O ile w zagłębieniu kopyta możesz usunąć brud haczykowatą częścią kopystki, o tyle przy stosunkowo delikatnej strzałce lepiej użyć samej szczotki, którą większość kopytek ma po drugiej stronie. W czym przechowywać szczotki? Jak widzisz, nawet do wykonania podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych potrzebujesz kompletu składającego się z kilku różnych akcesoriów. Z czasem ich ilość na pewno będzie się powiększać, w zależności od indywidualnych potrzeb Twojego konia. Dlatego najlepiej od razu zaopatrzyć się w skrzynkę lub specjalny pojemnik na szczotki. Większość z nich posiada wiele przegródek, gdzie łatwiej będzie schować mniejsze rzeczy (np. gumeczki do grzywy), aby się nie zgubiły. Trzymanie szczotek w zamkniętej skrzynce zmniejsza też ryzyko, że ktoś w pośpiechu pożyczy sobie którąś z nich dla innego konia. To bardzo ważne, aby każdy koń posiada zestaw szczotek przeznaczony tylko i wyłącznie dla niego. Zapobiega to przenoszeniu się z jednego konia na drugiego chorób skórnych takich jak grzybica. Anatomia konia to rozbiór tego zwierzęcia na przekrój mięśni, kości i części ciała. Spis jest duży, ale zawsze jednakowy. Części ciała[] Na głowę przypada ciemię, czyli obszar między uszami konia, nachodzący trochę na czoło (z którym jest często mylone). Na pasku od nagłówka jest potylica. W tych okolicach jest grzywka, czyli niewielki fragment grzywy. W linii z uszami znajdują się ganasze, niedaleko nich żuchwa, a pod nią - bródka. Niedaleko niej znajdują się chrapy, w linii prostej na prawo od nich jest gardło i rynienka jarzmowa. Na szyi znajduje się również grzywa, umieszczona na grzebieniu szyjnym. Niedaleko jest kłąb, czyli najbardziej wypukła część grzbietu, a tuż pod nim - łopatka i klatka piersiowa. Naprzeciwko niej znajduje się pierść, której wysoka pojemność jest bardzo ceniona, a określa się ją mianem głębokości w popręgu. Przednie nogi składają się następująco (od góry): guz łokciowy, przedramię, staw nadgarstkowy (błędnie mylony z kolanem), nadpęcie, staw pęcinowy, pęcina, koronka, piętka, kopyto. Tylne nogi składają się następująco (od góry): zad z udem i podudziem, guz biodrowy, guz kulszowy, kolano, staw skokowy, nadpęcie, staw pęcinowy, pęcina, koronka, piętka, kopyt. Przy zadzie znajduje się rzep ogonowy, na którym oczywiście znajdziemy ogon. W linii prostej do niego mamy słabiznę i lędźwie. Dobrze rozbudowane lędźwie umożliwiają świetną karierę sportową dla danego konia lub rasy. Przed słabizną znajdziemy łuk żebrowy, czyli po prostu ostatnie żebro. Kości[] Układ kostny konia jest zawiły i bardzo tajemniczy. Jednak gdyby nie on, koń nie mógłby chodzić i dźwigać na grzbiecie jeźdźców. Tam, gdzie widzimy głowę, mamy obszerną czaszkę z oczodołami i mnóstwem zębów, z kością nosową i szczęką. Pierwszy krąg szyjny to kręg szczytowy, odpowiedzialny za dźwiganie głowy. Drugi ma za zadanie nią obracać. Wszystkie kręgi kończą się pomiędzy kośćmi łopatek, gdzie przeradzają się w kręgosłup. Jest on najdłuższym zbiorem kości w ciele każdego ssaka. Do poszczególnym elementów kręgosłupa przyczepione są żebra. Ich ogólna liczba wynosi ok. 17-18 (z jednej strony). Kuce falabella mają o jedno żebro mniej, niż inne konie. Po żebrach, przy zadzie mamy miednicę, rzep ogonowy i koniec kręgosłupa. Przednie nogi składają się z kości (od góry): ramiennych, łokciowych, promieniowych, kości nadgarstka, śródręcza i paliczka, czyli kopyta. Tylne nogi składają się z (od góry): kości udowej, rzepki, piszczelowej, piętowej, śródstopia i paliczka, czyli kopyta. Mięśnie[] Układ mięśniowy konia jest bardzo obszerny. Zbierają się na niego nawet małe mięśnie, których nazwy niemal pokrywają się ze sobą. W końskiej głowie mamy mięsień kłowy i żwacz. W szyi - równoległoboczny szyi, płatowy, czworoboczny, zębaty brzuszny szyi, mostkowo żuchwowy szyi i ramienno-głowowy. Każdy z nich prócz obracania głową konia, ma przydzieloną inną, ważną rolę. Po napięciu mięśnia mostkowo żuchwowego szyi, koń przeżuwa pokarm i połyka go. Mięsień ramienno-głowowy sprawuje pieczę nad kompatybilnością mięśni górnych partii przednich nóg i dolnych partii mięśni szyi. W przednich nogach konia, od góry, mamy mięśnie: podobojczykowy, nadgrzebieniowy, piersiowy zstępujący, trójgłowy ramienia, naramienny, prostownik promieniowy nadgarstka, prostownik wspólny palców, p. łokciowy nadgarstka i p. bocznych palców. Każdy z nich odpowiedzialny jest za ruch. W obrębie tylnych nóg mamy pośladkowy średni, napinacz powięzi szerokiej, pośladkowy powierzchowny, półsięgnisty, powięź szeroką, dwugłowy uda, brzuchaty łydki i prostownik długi palców. W korpusie mamy mięśnie takie jak najszerszy grzbietu, czy zębaty dogrzbietowy; mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne, zębaty dobrzuszny klatki piersiowej, mięsień piersiowy głęboki i mięsień prostego brzucha. Organy konia[] Koń posiada układ pokarmowy, serce i płuca. Trawa, którą połyka z pastwiska, rozkłada się wpierw w jamie ustnej. Połykana, idzie przez przełyk, który znajduje się tuż nad tchawicą. Trafia do żołądka, gdzie następuja dalsza część trawienia. Nieopodal żołądka mamy wątrobę, ale bez woreczka żółciowego jak u ludzi. Strawiony pokarm następnie idzie do jelita cienkiego, gdzie wartości odżywcze wchałaniane są do krwioobiegu, a reszti pokarmu idą do jelita grubego, gdzie przeradzają się ze szkodliwymi substancjami w kał. Wydalane są odbytem, po drodze przechodząc przez okrężnicę. Końskie serce jest niedaleko żołądka, ukryte przy płucach. Same płuca nachodzą na łopatki. Kopyto[] Każdy dobrze wie, jak ważne są kopyta dla konie. Należy o nie ściśle dbać, aby utrzymały się w zdrowiu. Jeśli przyjdzie Wam kiedyś wyszorować ścianę kopyta lub nasmarować podeszwę, warto wiedzieć, gdzie co leży. Z przodu kopyta jest ściana przednia, a po jego bokach - ściany boczna lub przedkątne. Z tyłu mamy najwrażliwszy fragment kopyta, czyli piętkę. Od spodu jest podeszwa, na której boki składają się linie - wodna i biała. Na środku widzimy strzałkę, którą oczyszczamy z błota i kamieni, gdyż jest to jedyny unerwiony punkt końskiego kopyta. Po obu stronach w dole strzałki jest kąt wsporowy, a nieco nad nim - ściana wsporowa. Mają one za zadanie wspierać kopyto i radzić sobie na trudnym, kamienistym terenie. Ta kość może chorować na wiele infekcji, począwszy od gnicia strzałki do ochwatu - ostrego stanu zapalnego. Należy więc o nie dbać poprzez smarowanie olejkami i regularne czyszczenie strzałki. Ważne jest także obcinanie kopyt, aby nie rozrosły się na zbyt długie i niekształtne, bo to mogłoby doprowadzić do kulawizny. Pilnuj kopyt swojego konia, aby zawsze utrzymywały się w jak najlepszej formie. Uzębienie[] Budowa uzębienia [] U góry i na dole końskiej czaszki, w jamie ustnej, znajdują się zęby. Pierwszymi z brzegu koń chwyta pokarm, a są to okrajki, średniaki i cęgi (zwane również siekaczami). Nieopodal jest kieł - prawdopodobnie pozostałośc po przejściu z wszystkożernego trybu życia na roślinożerny. Przy trzonowcach (jest ich około sześć) i przedtrzonowcach (jest ich około 3-5) znajduje się wilczy ząb. Zwykle jest wyrywany, bo przeszkadza przy kiełznaniu i zawadza o wędzidło, szczególnie podczas dyscyplin typu ujeżdżenie. O zęby konia trzeba dbać w równym stopniu, co o kopyta. Obowiązkowe jest regularne tarnikowanie, aby ostre krawędzie zębów nie pokaleczyły języka i policzków. Zęby a wiek[] Po końskich żebach można oszacować jego wiek i to nie jest fałsz. Przez całe życie w jamie ustnej zwierzęcia następuje wiele zmian - zęby rosną, wypadają, wyrastają nowe, podwijają się dziąsła itp.. Jest to całkiem naturalne i bardzo ułatwia określenie ilości lat. Stąd też pochodzi przysłowie "Darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby". Uzębienie młodego konia Źrebakom dopiero wyrastają pierwsze ząbki. Wpierw są to mleczaki, które z czasem zmienią się w stałe - twardsze i odporniejsze. Młode wierzchowce łatwo rozpoznać po uzębieniu, ponieważ mają je czyste, nie zniszczone i nie do końca dobrze wykształcone. Dziąsła są różowe i naprężone. Natomiast zęby starszego konia - powyżej 15 lat - są wyraźnie pokiereszkowane - zużyte, z nachodzącymi dziąsłami, które zmieniają się w buły, są bardziej wysunięte do przodu. Przekrój zębów konia piętnastoletniego. Wszystkie zmiany w uzębieniu z wiekiem są naturalne i nie przeszkadzają w funkcjonowaniu konia. Śmiało może służyć do jazd rekreacyjnych. Nie należy wyrywać zębów bez wcześniejszej konsultacji z weterynarzem stomatologiem, jeśli nam wydają się brzydkie i nie na miejscu. Wszystkie procesy zmian w uzębieniu są naturalne i nie należy zakłócać ich rozwoju! Zobacz także[] Artykuł Podkowy - jak właściwie je dobierać, aby nie zniszczyć kopyt konia i były dla niego wygodne?